Α. ΠΑΡΕΛΘΟΝ
Η αγωνία των εισαγωγικών ήταν και τότε μεγάλη. Μπήκα με σχετική ευκολία ΧΗΜΙΚΟ/ΓΕΩΠΟΝΙΚΗ. Διάλεξα Γεωπονική.
ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΑ γεμάτα – Μπήκαμε γρήγορα στο φοιτητικό ΚΛΙΜΑ! Τέρμα οι σχολικές τσάντες και τα ξυπνητήρια!! Ήμασταν πλέον Ελεύθεροι πολίτες!
Οι πιο πολλοί από εμάς ασχολήθηκαν σοβαρά με το αντικείμενο των σπουδών μας! Κάποιοι (πολύ λιγότεροι), ασπάστηκαν το «τώρα που μπήκαμε» «σκούντα – σκούντα» θα «τελειώσουμε»!
ΟΛΟΙ μας πολιτικοποιηθήκαμε είτε το θέλαμε είτε όχι. Βρεθήκαμε σε θορυβώδεις Γενικές Συνελεύσεις. Φάγαμε λίγο ή περισσότερο ξύλο – Μεταξύ μας!! Συμμετείχαμε σε διαδηλώσεις – Ήμασταν βέβαια η γενιά του 114!
Οι Καθηγητές μας ήταν λίγοι και ονομαστοί. Πολλοί έρχονταν από την Αθήνα. Για μερικούς από αυτούς κυκλοφορούσαν διάφορες ιστορίες «μίσους/αγάπης». Γενικά εμείς τους σεβόμασταν και αυτοί μας χαμογελούσαν ευγενικά!
Το 2ο έτος εκπροσώπησα την σχολή μας σ’ ένα ΔΙΕΘΝΕΣ συνέδριο φοιτητών Γεωπονίας στο ΠΑΡΙΣΙ με θέμα «Προγράμματα σπουδών για το αύριο»! Μαζί με άλλους 2 συμφοιτητές και 2 συμφοιτήτριες πήγαμε Θεσ/νίκη – Παρίσι με το ΤΡΑΙΝΟ! Μία από τις συμμαθήτριες αναδείχθηκε στο «αστέρι» του Συνεδρίου παίζοντας τον ρόλο «μεταφράστριας» ταυτόχρονα σε 3 διαφορετικές γλώσσες τελικά την παντρεύτηκα.
Δύο χρόνια αργότερα αναλάβαμε την οργάνωση του ίδιου Διεθνούς Συνεδρίου στην Θεσ/νίκη ομολογουμένως με μεγάλη επιτυχία και καταγεγραμμένα ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ. ΠΑΛΙ για τα Εκπαιδευτικά θέματα (κυρίως ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΑ) που απασχολούσαν τους ανά τον κόσμο (ακόμη και Αφρική) φοιτητές Γεωπονίας!!
Τότε κάναμε ακόμη εκδρομές με τους συμφοιτητές μας. Δεν θα τις ξεχάσω ποτέ! Είχαμε και το δικό μας ΠΟΥΛΜΑΝ στην Γεωπονική που μας πήγε καμιά 50αριά στην Ιταλία! Στον δρόμο όσοι κάναμε «αταξίες» πληρώναμε πρόστιμο από 5 Δολάρια!! Με αυτά αγοράσαμε ένα υπερσύγχρονο στερεοφωνικό για το ΠΟΥΛΜΑΝ για να μας το ξηλώσουν και να το κλέψουν μπροστά στα μάτια μας οι επιτήδειοι Ναπολιτάνοι.
Τον τελευταίο χρόνο τον περάσαμε στο Αγρόκτημα Α.Π.Θ. Δουλειά στα χωράφια την ημέρα – Παρτάκια το βράδυ. Μεγάλο χορό στις Αποκριές – Μαζί με καθηγητές και τις κόρες τους!! Σύννεφο τα κουνούπια αλλά δεν παίρναμε χαμπάρι. Πραγματικά νοσταλγώ τις όμορφες εκείνες μέρες γεμάτες «προσπάθεια αλλά και πολύ κέφι».
Αποφοίτησα με καθυστέρηση, 30 μηνών λόγω Στρατού ‘67-‘69 Χούντα / Κυπριακό.
Βγήκαμε ΚΑΛΟΙ Γεωπόνοι και όσες φορές χρειάστηκε να συγκριθούμε με αλλοδαπούς ήταν φανερό ότι είχαμε περισσότερη βασική εκπαίδευση αλλά λιγότερη πρακτική εξάσκηση!
Β. Φίλες και φίλοι, πριν πάμε στο «Μέλλον» καλό είναι να δούμε λίγο το ΜΕΣΟΔΙΑΣΤΗΜΑ από τότε που είμασταν Φοιτητές μέχρι Σήμερα. Ποτέ δεν σταματήσαμε να παρακολουθούμε το Α.Π.Θ.
Κάποτε με ΘΛΙΨΗ – Συχνά με ΠΕΡΗΦΑΝΙΑ
· ΘΛΙΨΗ για την αύξηση της πολιτικής παρέμβασης τόσο στο Φοιτητικό κίνημα όσο και στην Διοίκηση: ΟΧΙ βέβαια μόνο στο Α.Π.Θ.
· ΘΛΙΨΗ για το Συνδικαλισμό εκείνο που έβαλε τις Σπουδές σε 2ο επίπεδο προτεραιότητας.
· ΘΛΙΨΗ για την κατάχρηση του δικαιώματος του ΑΣΥΛΟΥ για την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών μας!
· ΘΛΙΨΗ για την ΒΙΑ που άρχισε να γίνεται τρόπος ζωής για μια μερίδα φοιτητών και όχι μόνον.
· ΘΛΙΨΗ για τις υπερβολικά χαμένες ώρες σπουδών.
· ΘΛΙΨΗ για τις καταστροφές της περιουσίας και τους σκουπιδότοπους που αμαύρωσαν τον ωραίο, μοναδικό στην Ελλάδα, Πανεπιστημιακό μας χώρο.
ΣΥΧΝΑ ΟΜΩΣ ΝΙΩΘΟΥΜΕ ΠΕΡΗΦΑΝΟΙ και η Αγάπη μας υπερισχύει της Θλίψης!
Παίρνουμε ενέργεια από τα ωραία μας ΝΙΑΤΑ.
Χαιρόμαστε για πολλούς φοιτητές και καθηγητές που παρά τις δυσκολίες καταφέρνουν να διακριθούν, όχι μόνον στην Ελλάδα!
Γ. Αγαπητοί Φίλοι, ΣΗΜΕΡΑ είναι μέρα ΓΙΟΡΤΗΣ
Δεν είναι μέρα για Γκρίνιες και Φόρτιση από Κριτικές!
Δεν θεωρώ όμως Γκρίνια αλλά Υποχρέωση Αγάπης για ένα Απόφοιτο Α.Π.Θ. να διατυπώσει περίγραμμα σκέψεων του για το ΜΕΛΛΟΝ του Πανεπιστημίου ΜΑΣ!
Εξ’ άλλου δήλωσα από την αρχή ότι όταν «στοχάζομαι» για το Μέλλον του ΑΠΘ αισθάνομαι την ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑ και το ΟΡΑΜΑ που ΟΛΟΙ οι Απόφοιτοι θα θέλαμε να χαρακτηρίζει το ΜΕΛΛΟΝ του Α.Π.Θ.!
Θα ήθελα πρώτα από όλα να αλλάξουν ριζικά οι σχέσεις του ΑΠΘ με την πόλη και την Κοινωνία της Θεσσαλονίκης. Ένα Πανεπιστήμιο ανοικτό στην Πόλη με ουσιαστική συμβολή / παρέμβαση στην ανάπτυξή της.
Προσωπικά έχω μεγάλη εμπιστοσύνη στο Ελληνικό ανθρώπινο δυναμικό μέσα και έξω από την Χώρα μας. Το Α.Π.Θ. δεν μπορεί παρά να είναι ΒΑΣΙΚΟΣ ΠΥΛΩΝΑΣ ανάπτυξης αυτού του δυναμικού.
Θα ήθελα να δω την σημασία της Πολιτικής παρέμβασης σε πολύ χαμηλότερο επίπεδο από ότι τα τελευταία χρόνια σε φοιτητές αλλά και στο ακαδημαϊκό προσωπικό.
Θα ήθελα ΟΛΗ αυτή την Διαφορά – όλη αυτή την ΕΝΕΡΓΕΙΑ να την απορροφά η ΑΝΑΠΤΥΞΗ και ο ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ των εκπαιδευτικών προγραμμάτων του ΑΠΘ στις σύγχρονες απαιτήσεις της ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ των ΠΟΛΙΤΩΝ, είτε αυτές οι ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ αφορούν Οικονομία είτε Πολιτισμό – Τέχνες – Περιβάλλον – Έρευνα – Καινοτομία – Τεχνολογία κλπ.
Θα ήθελα ως ΑΠΟΦΟΙΤΟΣ Α.Π.Θ. να βλέπω το Πανεπιστήμιο μου να αποτελεί πραγματικό ΦΥΤΩΡΙΟ νέων επιστημόνων κάθε γνωστικού αντικειμένου, σε ΠΛΗΡΗ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟ με τα Ξένα Πανεπιστήμια αλλά με διάχυτο το πνεύμα και τη Κληρονομιά της Ελληνικής Παιδείας!
Θα ήθελα το Α.Π.Θ. ν’ αναλάμβανε τον ρόλο του κατ’ εξοχήν Ελληνικού Πανεπιστημίου που θα έκανε ΕΡΓΟ την αρμονική και δημιουργική του σύνδεση με την Ελληνική Επιχειρηματικότητα!
Με στόχο την παραγωγή ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑΣ και Προστιθέμενης αξίας και γιατί όχι ΚΕΡΔΟΥΣ για ΟΛΟΥΣ όσους εισέρχονται ή ήδη βρίσκονται στον δύσκολο αλλά Μοναδικό αυτόν ΣΤΙΒΟ δουλειάς, στον οποίο οι Έλληνες διακρίθηκαν και στήριξαν τον ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ τους εδώ και πολλές χιλιάδες χρόνια!!
Θα ήθελα το Α.Π.Θ. να στηρίζει ενεργά την Έρευνα / Τεχνολογία R+D από Ακαδημαϊκούς και Επιχειρήσεις μέσα από Ινστιτούτα Εφαρμοσμένης Έρευνας, Τεχνολογικά Πάρκα, Ζώνες επιχειρηματικότητας / Καινοτομίας – Θερμοκοιτίδες νέων επιχειρήσεων κ.ά.!
Θα ήθελα τέλος ένα Α.Π.Θ. καθαρό και Περιβαλλοντικά ευαίσθητο, ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ για την Πόλη. Αυτό ΔΕΝ είναι αντίθετο ούτε με την Ζωντάνια ούτε με τις δυναμικές διεκδικήσεις που ΠΡΕΠΕΙ να χαρακτηρίζουν τα Ελληνικά νιάτα!
Αλλά, δεν πρέπει να ξεχνάμε και την ΠΟΙΟΤΗΤΑ και την παράδοση της Ελληνικής μας κληρονομιάς!
Δ. ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Αγαπητοί φίλοι, Αγαπητοί Συνάδελφοι στο Α.Π.Θ.,
Κλείνοντας δεν έχω κανένα δισταγμό να δηλώσω περήφανος ως απόφοιτος του Α.Π.Θ.
Παρά, τις γνωστές δυσκολίες που πέρασε τα τελευταία χρόνια, θύμα, ίσως και το Α.Π.Θ. των όσων «αρνητικών» επιλογών της Ελληνικής Κοινωνίας έφεραν τελικά την σημερινή ΚΡΙΣΗ!!!
Παρόλα αυτά, προσωπικά πιστεύω ότι το Α.Π.Θ. μπορεί και ΠΡΕΠΕΙ να είναι ένας από τους ΒΑΣΙΚΟΥΣ πυλώνες που θα στηρίξει την ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ της Ελληνικής Κοινωνίας στα επόμενα βήματα της ΕΞΩ και ΜΕΤΑ από αυτή την σκληρή και ανεπανάληπτη ΚΡΙΣΗ!!
ΠΑΙΔΕΙΑ και ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ είναι έννοιες βαθιά Ελληνικές και απόλυτα ΣΥΝΔΕΔΕΜΕΝΕΣ μεταξύ τους.
Εύχομαι και πιστεύω ότι ο σύλλογος αποφοίτων του Α.Π.Θ. θα συμβάλλει αποφασιστικά σ’ αυτό το ΟΡΑΜΑ.